LEV

Betreft : Europees openbaar onderzoek dat tot doel heeft DE INZET VAN WINDTURBINES IN EUROPA TE VERGEMAKKELIJKEN Belangrijke oproep om deel te nemen AAN DE RAADPLEGING voor 27 07 2022.

Beste leden, beste sympathisanten,

 Het volgende is van het GROOTSTE BELANG voor de verdediging van ons/uw territorium tegen windturbines.

Wat is er momenteel aan de hand?

• De druk van de Europese windlobby om een ​​nieuwe golf van windparken bouw te lanceren is de laatste tijd aanzienlijk toegenomen na twee grote politieke gebeurtenissen:

          o De vorming van een  nieuwe Duitse regering waar de “Groenen” een sterke invloed uitoefenen

          o De Oekraïense oorlog.

Als gevolg hiervan heeft de Europese Commissie een nieuwe versie van de richtlijn “hernieuwbare energie – COM 2018/2001” van 2018 opgesteld. Deze ontwerprichtlijn (COM 2022/0160) heeft als strategische doelstelling om zoveel mogelijk van de “belemmeringen” weg te nemen als mogelijk die windontwikkelaars tegenkomen bij het aanvragen van nieuwe vergunningen bijgevolg

In overeenstemming met de regels van Aarhus organiseert de Europese Commissie tot 27 juli 2022 een openbare raadpleging over COM 2022/0160. Met doel: DE INZET VAN WINDTURBINES  IN EUROPA TE VERGEMAKKELIJKEN.

Het is van ESSENTIEEL BELANG dat iedereen, individueel of collectief, reageert op deze openbare raadpleging.

We raden u aan om uw eigen reactie te schrijven en om individueel deel te nemen aan deze openbare enquête. Alle antwoorden zijn belangrijk.

Je zou eventueel argumenten uit het antwoord van VentdeRaison -Wind met redelijkheid kunnen gebruiken, maar het is absoluut noodzakelijk om de gekopieerde tekst te individualiseren: schrijf het met je eigen woorden.

Als u zich niet in staat voelt om de documenten die zijn ingediend voor openbaar onderzoek diepgaand te analyseren, hoeft u alleen maar korte en zeer algemene antwoorden te geven.

Bijvoorbeeld:

1. Windenergie is volledig afhankelijk van gas- en steenkoolenergie (back-up centrales om de intermitterende energie van deze energie te compenseren), het draagt dus bij aan de verslechtering van de klimatologische situatie en aan onze afhankelijkheid van fossiele brandstoffen. Geconfronteerd met deze constatering lijkt het mij onmogelijk om windenergie als een groter publiek belang te bestempelen. Integendeel, de inzet ervan gaat in tegen het algemeen belang.
2. Over de hele wereld gaan stemmen op om de gezondheidsproblemen van omwonenden (mens en dier) in de buurt van windparken aan de kaak te stellen. Het is niet mogelijk om windenergie als van groot openbaar belang te verklaren zonder eerst een onafhankelijk (van de windindustrie) en weerlegbaar wetenschappelijk gezondheidsonderzoek uit te voeren waarin wordt verklaard dat windturbines niet gevaarlijk zijn voor de menselijke gezondheid. Anders kan windenergie niet tot het algemeen belang worden verklaard als mensen en dieren er ziek van worden.
3. We merken in COM 2022/0160 met name in artikel 16d op waardoor in de praktijk alle verplichtingen voor afwijkingsverzoeken die zijn vastgelegd in de vogelrichtlijn en de habitatrichtlijn, worden opgeheven. De achteruitgang van de biodiversiteit in Europa en in de wereld is echter alarmerend, met name die van de vogels van de grote vlaktes die hun biotoop delen met windturbines. Om ervoor te zorgen dat de windindustrie de richtlijnen “vogels” en “habitats” kan negeren vanwege haar status van superieur algemeen belang, zou deze industrie moeten aantonen dat windenergie absoluut groen is en bijdraagt aan de strijd tegen de opwarming van de aarde. . Windenergie is echter, zoals iedereen weet, afhankelijk van gas en kolen (back-up centrales ter compensatie van de intermitterende windenergie); bijgevolg is niet mogelijk om dit te promoten ten koste van de biodiversiteit.

U bent goed op de hoogte van al deze algemene argumenten; het idee in deze voorbeelden is om aan te tonen dat het grotere publieke belang van windenergie niet is aangetoond, aangezien het een energie is die afhankelijk is van fossiele brandstoffen, windenergie kan daarom niet vóór gezondheid, landschap, biodiversiteit, verarming gekoppeld aan de kosten van energie, enz. Eigenlijk uit eigenbelang, alleen die van de windindustrie, maar zeker niet die van het publiek of de planeet.

Bij deze de link om deel te nemen aan dit onderzoek : 

https://ec.europa.eu/info/law/better-regulation/have-your-say/initiatives/13334-Projecten-op-het-gebied-van-hernieuwbare-energie-vergunningsprocedures-en-stroomafnameovereenkomsten_nl

Let op, bij het openen van de webpagina is het verwarrend. Als u naar beneden scrolt, verschijnt een eerste oproep voor bijdragen, gevolgd door 728 kennisgevingen. Dit is een eerste consultatie nu gesloten en die plaatsvond van 18 januari tot 12 april 2022, eindelijk inclusief de twee samenvattende documenten.

De huidige openbare raadpleging van 20 mei tot 27 juli 2022 verschijnt direct daarna door naar beneden te scrollen op de webpagina. Het is gemakkelijk te herkennen met zijn oranje markering. Zie screenshot hieronder.

Verspreid dit bericht naar alle leden van uw plaatselijke comités.

Veel succes

Bespreking resultaten uit de officiële enquête 2021    

Minder en minder mensen vinden een windmolen dicht bij hun woning nog aanvaardbaar. Bekijk de volledige enquête draagvlak windenergie, jaarlijks uitgevoerd door de Vlaamse Regering hier.

U heeft allicht in de media de voorbije weken vernomen dat de nieuwe federale regering resoluut werk wil maken van de energietransitie en de omslag naar hernieuwbare energie met een ruim draagvlak in de buurt. 
Hernieuwbare energieprojecten zijn inderdaad prachtige initiatieven, de wind waait voor ons allemaal, ook het recht op een goede gezondheid (& o.a. nachtrust) voor de buur(t) is een recht van ons allemaal.
Waarom en waardoor zijn we dan bezorgd?  Biedt de windturbine-wetgeving voldoende bescherming?

De geluidshinder binnenin woningen in de nabijheid van een of meerdere windturbines zijn een gekend feit, en toch voldoen de geluidsstudies metingen, aan onze “strenge” geluidsnormen, wat is eraan de hand, missen de Vlarem geluidsberekeningen hun doel, zijn ze oogverblinding, of zijn windturbines niet geschikt voor onze rekenmodellen?

Een windturbine is prachtig allegaartje van moderne technieken, waarbij op verschillende plaatsen met verschillende modulatie, geluid geproduceerd wordt:

1) In de hub (gondel/ machinekamer):

• bij het type “indirect drive”: door de versnellingsbak en door de generator.
• Bij het type “direct drive”: door de alternator (merk: o.a. Enercon, Lagerwey)

2) De rotor (de wiekens) de “klankkast” van een windturbine, 

• hier wordt in het eerste kwadrant veel geluid geproduceerd.
• Het geluid door de tippen van de wieken komen en gaan in totaal 36 keer/minuut) met een snelheid van > 200* km/uur die geluid produceren (diameter 100 m x pi (=3.1415) x 12 tr. /min x 60min/uur = 207 km/ uur))

3) Het zoeven van de wiekens in de wind.

4) De mast.

• Het drukken/ klappen (blade-passes) van de windturbine-wiekens op de mast (36 keer/minuut,)

5)  De funderingen met de tien tallen funderingspalen, > 30 meter diep.

• de trillingen van de slagen (36x/min.)  op de mast die zich in grond voorplanten.

– De huidige specifieke wetgeving (de sectoriele Vlarem II normen) voor windturbinegeluid geluid mist haar doel: ze beschermt de bewoners in de omgeving van windturbines niet tegen de belangrijkste hinder die de mensen ervaren die voornamelijk wordt veroorzaakt door de lage en zeer lage frequenties en hun variaties, dit alles snel repetitief.   Het bewijs hiervan zijn de talloze klachten wereldwijd van de omwonenden nabij windturbines tot op een afstand van meer dan 2 kilometer. De beschrijvingen van windturbineklachten zijn altijd zeer vergelijkbaar en hebben allemaal hierop betrekking.

– Onze vorige en huidige Vlarem wetgeving is gebaseerd op A-gewogen niveaus/standaarden/normen. Hierdoor worden de lage frequenties van het windturbine geluid ernstig verzwakt/geminimaliseerd tot een dusdanig niveau dat ze in het eindresultaat vrijwel totaal irrelevant worden, bijgevolg mist de meting in deze A modus volledig zijn doel: zijnde de burger te beschermen, bovendien wordt het geluid buiten gehandhaafd, terwijl wij ‘s nachts het geluid binnenshuis ervaren.:

De A-weging (uitgedrukt in dB(A) is gebaseerd op hypothese dat mensen lage frequenties minder sterk kunnen horen dan hogere frequenties, en dus representatief voor de meest voorkomende (industriële) geluiden, (het is alsof de overheid de inhoud van uw W- portefeuille komt tellen, en hierbij enkel biljetten vanaf 50 € in aanmerking neemt & waarbij grotere vermogens hun W-portefeuille in vele muntjes hebben geoptimaliseerd, het doel van telling wordt hierdoor ontweken & niet vergelijkbaar).
Windturbines hebben een zeer krachtig gehalte aan zeer lage frequenties die moduleren & die ook constant variëren in de tijd, waarbij ook nog sommige geluidsbronnen (o.a. de tippen van de wiekens: geluidsbronnen in beweging zijn aan hoge snelheden: > 200km/uur) (rotor 100 meter x pi 3.14159 x 12 tr/min. X 60min/uur).
Al deze fenomenen veroorzaken fysieke verschijnselen die het menselijk (en dierlijk) lichaam beïnvloeden, meer dan alleen de hoorbare componenten van het geluid zouden kunnen doen.
Het is ook bekend dat het samen voelen met het horen van de geluidsgolven de hoor ervaring versterkt.
De huidige wetgevingen zijn ook gebaseerd op gemiddelden van geluidsniveaus over lange perioden van ten minste enkele uren.

De industriële vooruitgang en technieken zijn in een stroomversnelling gekomen, de windmolens van de 21ste eeuw verschillen sterk met deze uit de 20ste eeuw.
Andere veel voorkomende belangrijke windturbine klachten houden verband met korte termijnvariaties van de windturbinegeluiden die binnen enkele seconden of delen van seconden optreden. (dit fenomeen van moderne machines wordt in de Vlarem wetgeving nergens voorzien.)

Bovendien is het de vraag of het een relevante wetgeving is, die met relatief hoge geluid emissies/ niveaus van de windturbines, het mogelijk maakt: mensen de slaap te ontzeggen gedurende een paar uren. Voor reguliere industriële bronnen kan een wetgeving over tijdgemiddelden representatief zijn voor de ervaren hinder omdat deze bronnen, zoals ventilatoren, pompen en koeltorens in constante productie-installaties, vaak niet zo veel variëren over de geëvalueerde tijdsperioden.

Een windturbine gedraagt zich totaal anders, laat staan meerdere windturbines samen.

We hebben nood aan een hinder gerichte wetgeving die de significante parameters voor windturbinegeluid gebruiken als basis voor, of in ieder geval als aanvulling op wetgevingen met normen (zoals huidige) die relevanter zijn voor het typisch ervaren hinder windturbinegeluid.

Uitgevoerde metingen in relevante omgevingscondities tonen ons een duidelijk beeld van het gedrag van de spectrale componenten.  Ze zijn een combinatie van de geluidspatronen geproduceerd uit alle verschillende, variërende en complexe deelbronnen van de windturbine die niet correct kunnen worden gemodelleerd door theoretische berekeningen.

De geluidspectra van verschillende windturbines resulteren in een gemeenschappelijk patroon:

zeer hoge niveaus bij de laagste frequenties die vervallen naar de hogere frequenties.

Als bezorgde buren van industriële windturbines willen we een positieve stimulans geven om mede na te denken over het zoeken naar akoestische parameters die relevanter zijn voor de werkelijk ervaren hinder van windturbines, andere dan de huidige A-gewogen en op tijdgemiddelden gebaseerde wetgeving, met gevoel voor en bewustzijn van laagfrequente effecten en met gezond verstand, die een win-win voor alle betrokken partijen (exploitanten, projectontwikkelaars overheid en de buren).

“Zelfs een windmolen die honderden meters verderop staat, kan je gezondheid negatief beïnvloeden” In Frankrijk heeft een rechter 110.000 euro schadevergoeding toegekend aan een vrouw die ziek is geworden van een windmolen. Bart Vinck, audioloog aan de UGent legt uit op welke manieren zo’n windmolen een negatieve invloed op je gezondheid kan hebben. Beluister op de website van radio1.be

Belangrijk:

Onderaan deze pagina vindt u het Burger-Participatieformulier, om vóór 12 februari zelf deel te nemen aan de burgerbevraging in het kader van de plan-MER door de Vlaamse overheid voor een betere nieuwe Vlaamse windturbinewetgeving.

Wat is er mis?

De bouw en exploitatie van onshore windturbines in het erg dichtbevolkte Vlaanderen geeft aanleiding tot veel klachten en veel langdurige rechtszaken (bij >75% van de windprojecten worden procedures aangespannen, waarvan 42% door gemeenten, aldus de VRT).

Het wordt dus hoog tijd voor een deugdelijke milieuwetgeving!

En dat gaat nu moeten gebeuren, momenteel loopt een publieke bevraging omdat Vlaanderen na vernietiging een nieuwe wetgeving moet maken die u beter zal gaan beschermen.

Onder aan deze pagina vindt u daartoe een Burger-Participatieformulier (met een toelichting). Dat u kunt invullen en aanvullen en zelf (beveiligd) opsturen vóór 12 februari naar het Team MER van de Vlaamse  overheid.

Waarmee u éénmalig uw eigen persoonlijke inbreng kunt geven en duidelijk kunt maken waar de nieuwe wetgeving volgens u minstens aan moet voldoen om goed te zijn.

Men moet daar wettelijk rekening mee houden.

Hoe meer individuele inhoudelijke input, hoe beter het is, dit een unieke kans die u niet mag laten voorbijgaan. Wie nu zwijgt heeft daarna eigenlijk geen recht van spreken meer. Niets doen is geen zinnige optie.

Vertel het dus ook uw buren en succes!

Oproep tot burger-participatie plan-MER nieuwe wetgeving

De Waalse omkaderende windturbinewetgeving werd als eerste in 2016 definitief vernietigd (arrest D’Oultremont, C-290/15). Drie jaar later heeft men een nieuwe gestemd, die niet beter is maar beduidend slechter voor omwonenden. Deze staat in veel voorkomende situaties nu 100% méér geluidsenergie toe.

Wallonië heeft via de uitgevoerde milieueffect onderzoek/rapportage (plan-MER) het geraadpleegde publiek wél gehoord maar heeft er niet goed naar geluisterd.

Toch legt Europa structurele verbeteringen op t.a.v. van het beschermingsniveau voor mens en milieu bij alle handelingen, elke verslechtering van het geboden milieu-beschermingsniveau is immers strikt verboden.

De Vlaamse omkaderende windturbinewetgeving, de sectorale normen voor windturbines binnen de milieuwetgeving Vlarem-II, werd in juni 2020 eveneens definitief onwettig verklaard door het Europese Hof van Justitie omdat ook die destijds tot stand is gekomen zonder verplichte voorafgaande planmatige milieubeoordeling volgens de richtlijn 2001/42/EU. (arrest ‘Nevele’, C-24/15).

Maar het is nog een graadje erger. De gehele ‘energietransitie om klimaatredenen’ wordt hier ingericht zonder enige voorafgaande strategische planmatige milieu beoordeling, manifest in strijd met de Europese wetgeving.

Naar aanleiding van die twee Belgische arresten van het Europese Hof van Justitie is daarna ook de Nederlandse omkaderende windturbine wetgeving, het Activiteitenbesluit, door de Raad van State definitief onwettig verklaard. Ook daar gaat men nu een plan-MER moeten uitvoeren om tot een nieuwe, voldoende bescherming biedende, windturbinewetgeving te gaan komen.

En men begint daar te beseffen dat ook Regionale Energie Strategieën plan-MER plichtig zijn, net als de gemeentelijke, provinciale, gewestelijke en nationale klimaat (actie-)plannen hier?

De milieunormen op basis waarvan men vandaag in de lage landen nog windturbines vergund voor onbepaalde duur, hebben nooit het voorwerp uitgemaakt van een wettelijke planmatige milieubeoordeling in het kader van de MER-richtlijn en zijn dus natte-vinger-normen die niet waarborgen dat voldoende bescherming tegen aantasting van het welbevinden en de gezondheid van omwonenden wordt geboden.

En dat is een ernstig probleem.

Men vergunt nu nog steeds windturbines terwijl de wetgeving om dwingende milieuredenen definitief nietig is verklaard door het Hof en bovendien fysiek ongeschikt is voor het doel.

De Vlaamse fake oplossing neemt het probleem niet weg

Vlaanderen heeft na het vernietigingsarrest van dat Europese Hof een nieuw ‘Validatie-stickertje’ geplakt op de definitief nietig verklaarde wetgeving, een juridische truc, om gewoon door te kunnen gaan met vergunnen en exploiteren. Maar inhoudelijk is er dus absoluut niets veranderd zodat de strijdigheid ervan met de EU-milieuwetgeving, geenszins is verholpen.

In die perverse situatie verkeren we momenteel. Windturbinevergunningen en exploitaties worden tot op heden gesteund op een onwettig tot stand gekomen Vlaamse omkaderende wetgeving.

Vergunningen werden mogelijk wel ‘rechtmatig’ afgegeven maar juist het gebruikmaken van die vergunningen is in manifest strijd met de Europese milieuwetgeving, en dus onrechtmatig.

De aanvrager van een omgevingsvergunning voor een windpark dient de vergunningsverlener aan te tonen dat hij met het gevraagde derden niet schaadt. Wanneer de omkaderende wetgeving, waaraan hij zijn aanvraag ophangt zeer onvolledig is en slechts natte-vingernormen bevat, omdat die tot stand gekomen is zonder een planmatig milieueffectenonderzoek en rapportage (plan-MER), die al verplicht is sinds de Europese milieurichtlijn 2001/42/EU, dán is duidelijk dat elke vergunning daarop gebaseerd minstens discutabel is, geen bewezen verbetering van het beschermingsniveau oplevert aan het omwonende publiek én dat het gevraagde het publiek op termijn mogelijk wél ontoelaatbare schade zal kunnen toebrengen.

Wat vraagt Vlaanderen nu aan u?

Ook Vlaanderen heeft het verdict van het Europese Hof van Justitie lang voor zich uit weten te schuiven, en nu het doek definitief gevallen is, zichzelf nog drie jaar de tijd gegeven om een nieuwe wetgeving te maken die er in juni 2023 moet zijn. De politiek zal echter vooral proberen nog snel zoveel mogelijk windturbines te vergunnen voor onbepaalde duur, dus onder de oude onwettige en fysiek ongeschikte wetgeving.

De Vlaamse regering vraagt u, zonder al teveel publiciteit, angstig en schoorvoetend, tot 12 februari 2022, mee na te denken over de vormgeving van die nieuwe wetgeving, binnen de verplichte plan-MER.

Men vraagt dat dus ook aan U.

Het onafhankelijke Leefbare Energie Vlaanderen, een hulpvaardige denktank en burgerplatform, staat pro deo het omwonende publiek en burgerplatforms al tien jaar bij en vooral nu, omdat dit zeer complexe materie is die een neutrale heldere uitleg behoeft.

Waarom een nieuwe wetgeving?

De aanleiding voor het door de rechter laten vernietigingen van die wetgeving is dat die structureel niet deugt voor de huidige generaties zeer hoge industriële windturbines en leidt tot plaatsing veel te dicht bij bewoning, met mogelijk ernstige aantasting van het welbevinden en de menselijke gezondheid bij grote groepen omwonenden tot gevolg.

Internationaal gezien slaat Vlaanderen een opmerkelijk slecht figuur.

Recente Franse, Ierse, Duitse, Nederlandse en Deense regelingen en veroordelingen door de rechter tot uitbetaling van stevige schadevergoedingen aan omwonenden op minstens tweemaal de Vlaamse gebruikelijke minimumafstanden, illustreren dat.

Voor (mis)plaatsing hier op land is niet alleen de sector verantwoordelijk maar vooral ook de Vlaamse overheid. Die laatste gunt die zwaar en ontransparant gesubsidieerde windsector, via die ondeugdelijke wetgeving, een ongefundeerde vrijheid tot ondernemen.

De overheid legt daarbij zeer weinig beperkingen op en heeft het geclaimde maatschappelijk belang van onshore windenergie in Vlaanderen (ook de noodzaak van potentiële schade-uitkeringen aan omwonenden) nooit voorafgaand onderzocht, hoewel de Uniewetgeving dat de lidstaten oplegt.

Juist het opleggen van beperkingen dient ervoor om mens en milieu te beschermen. Daartoe dient dus een nu nog te schrijven hindergerichte milieuwetgeving, vanzelfsprekend pas ná zorgvuldig onderzoek betreffende de balans tussen de vermeende positieve globale én de negatieve lokale milieu impact.

De WHO, het RIVM, de Belgische Hoge Gezondheidsraad en vele andere waarschuwen uitdrukkelijk voor de cumulerende gezondheidsgevaren van met name het complexe moderne windturbinegeluid, dat niet geenszins vergelijkbaar is met normaal industriegeluid.

Wat is nu de oplossing en is men goed bezig?

We moeten gaan naar een hindergerichte wetgeving, maar…

De Vlaamse regering en ook de Nederlandse regering kiezen er nu alwéér voor om de windsector zélf de nieuwe wetgevingen te laten schrijven.

Door het studiebureau Arcadis (nota bene prominent lid van de Vlaamse Wind Energie Associatie VWEA en van de Nederlandse Wind Energie Associatie NWEA), de opdracht te geven de plan-MER en voorbereidende studies te laten uitvoeren voor de om dwingende milieuredenen definitief onwettig verklaarde, omkaderende wetgevingen in Nederland en Vlaanderen.

Zoals een CEO van de windsector het zelf al jaren geleden zei: Niet de overheid maar “Wij” zijn het die de nieuwe wetgeving gaan schrijven, hij had gelijk maar gezien het verbod op belangenvermenging is dit in Europa wettelijk niet toegelaten.

Wat vraagt Leefbare Energie Vlaanderen aan u?

Dat u op uw eigen burgerrechten gaat staan om uw slaapkwaliteit, gezondheid en uw leefomgeving voldoende te kunnen beschermen, nu die mogelijkheid éénmalig geboden wordt na zoveel, zelfs internationale, juridische strijd.

Is het niet voor uzelf, doe het dan zeker voor onze kinderen.

Vlaams Minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin, Jo Vandeurzen wees in 2017 op de uitspraak van de Belgische Hoge Gezondheidsraad van 2013:

“Het is onwaarschijnlijk dat moderne windturbines behalve hinder en eventueel slaapverstoring een directe weerslag hebben op de gezondheid en het welzijn. Zowel hinder als slaapverstoring kunnen echter bovenmatig stress veroorzaken, wat op zijn beurt negatieve gevolgen kan hebben voor de gezondheid en het welzijn van de betroffen personen.”

De Gezondheidsraad gaf weliswaar een diplomatiek antwoord, maar was tóch eerlijk. Toen al vormden steeds groter wordende windturbines een groeiend gezondheidsprobleem.

We zien nu dat in Europa de windturbines inmiddels twee maal zo groot zijn en schadevergoedingen betaald worden die aanzienlijk zijn, aan burgers die daar minstens twee maal zover wonen dan de hier gebruikelijk vergunde minimumafstanden.

Leefbare Energie Vlaanderen vraagt u daartoe met klem deel te nemen aan dit plan-MER-onderzoek dat moet gaan over de problematiek rond de windturbines van nu én die in de toekomst.

Omdat u er mede voor kunt zorgen dat de overheid haar onderzoeks- en rapportagewerk voor een betere milieuwetgeving zorgvuldig gaat moeten doen, de juiste opmerkingen meeneemt en de kwaliteit van de conclusies binnen de MER niet laat claimen door een uitgesproken partijdig onderzoeksbureau, prominent onderdeel van de sector, ook lid van de Vlaamse en Nederlandse windenergie associaties, de VWEA en de NWEA.

Zie hieronder de link naar de Oproep tot publieke deelname aan de MER en daaronder de Toelichtingsnota en het in te vullen Burger-Participatieformulier. Dat laatste dient vóór 12 februari, best beveiligd, gestuurd te worden naar het Team MER van de Vlaamse administratie.

U kunt zich rustig inlezen en heel eenvoudig aankruisen waar u het mee eens bent en eventueel uw eigen opmerkingen toevoegen.

De inhoud van het Burger-Participatie formulier was onderhevig aan veranderingen door de input van derden die meedenken.

Niets belet u om het onderstaande te gebruiken en het eventueel zelf aan te vullen.

Oproep van LEV tot deelname Plan-MER Vlaamse sectorale normen windturbines

Toelichtingsnota door LEV bij het Burger-Participatieformulier, betreffende plan-MER, sectorale normen windturbines

 Download hier het voor 12 februari door u in te vullen en op te sturen Burger-Participatieformulier, betreffende de publieke input binnen de plan-MER, sectorale normen windturbines (pdf) 

Download hier het voor 12 februari door u in te vullen en op te sturen Burger-Participatieformulier, betreffende de publieke input binnen de plan-MER, sectorale normen windturbines (Word-bestand) 

Buurt krijgt gelijk in hun verzet tegen de zware geluidshinder van vier windturbines.

De Raad van State heeft op 24.6.2021 in de zaak Mega Noisy het tweede arrest geveld heeft waarin ze andermaal het standpunt volgt dat men rekening moet houden met het oorspronkelijk omgevingsgeluid en dit moet vergelijken met het brongeluid om de geluidshinder te bepalen; dat het derhalve niet volstaat om aan de richtwaarden van bijlage 2.2.1. VLAREM II te voldoen indien het verschil tussen het oorspronkelijk omgevingsgeluid en het brongeluid te groot is.

Het arrest heeft het nr. 251.053 van 24.06.2021 in de zaak A.226.242/VII-40384. Je kan het hier vinden. De gegrondheid van het middel kan je lezen vanaf bladzijde 27

De Raad stelt letterlijk dat zelf indien er serrations geplaatst zouden worden welke maar een winst van 2 dB(A) opleveren, er nog steeds onvoldoende waarborgen zijn voor een significante verbetering van het geluidsklimaat tijdens avond- en nachtperiode. Met andere woorden: het milderen achteraf van het geluid met serrations volstaat niet.

Zie ook :
– persbericht Europees Hof van Justitie
– Het volledige arrest op de website van het Europees Hof van Justitie

Op 25 juni 2020 besliste het Europese Hof van Justitie dat het Vlaams wettelijk kader definitief onwettig is vanwege een bij de totstandkoming daarvan ontbrekende milieu-beoordeling in het kader van de plan-MER richtlijn. Vlaanderen volgt hiermee nu de Waalse situatie na het ingrijpende arrest D’Oultremont C-290/15 van 27 okt. 2016.

Die voorafgaande passende milieubeoordeling is van groot belang omdat de huidige milieunormen voor geluid en slagschaduw nooit getoetst en dus onwettig zijn. Ook blijkt Vlarem nu niet alleen onwettig maar ook fysiek ontoepasbaar voor de huidige generatie windturbines. De energietransitie ontbreekt elke strategische en planmatige milieubeoordeling die Europa oplegt.
Het gevolg is dat windturbines in Vlaanderen, dat als enige ‘lidstaat’ géén minimumafstandsregels kent, juist vanwege die natte-vingernormen op extreem korte afstanden van bewoning vergund worden. Dit zorgt voor onhoudbare situaties op het vlak van welbevinden, de volksgezondheid en de kwaliteit van de leefomgeving, bevestigd door de WHO en de Hoge Gezondheidsraad.
Burgers uit Nevele gingen dus terecht naar de rechter en werden goed vertegenwoordigd. Het resultaat is dat de burgers door Europa in het gelijk gesteld werden en er dringend een nieuwe Vlaamse wetgeving moet komen voor onshore windturbines.

Het Europese Hof schrijft in zoveel woorden dat het nu aan de nationale rechter is de sectorale normen voor windturbines binnen Vlarem maar ook de omzendbrieven te vernietigen omdat de wetgeving niet voldoet aan het door lidstaten te garanderen hoge milieubeschermingsniveau wat Europa oplegt. Maar enkel wanneer duidelijk is dat het licht daardoor zou uitgaan in Vlaanderen mag hij in een gelimiteerde handhavingsperiode met behoud van de rechtsgevolgen voorzien. Dat is hier, gezien het aanwezige dubbele energie-bevoorradingssysteem, overduidelijk niet het geval.

De onwettigheid van het regelgevend kader voor windturbines in Vlaanderen kan verstrekkende gevolgen hebben. Het valt immers niet uit te sluiten dat de onwettigheid van de milieunormen tot gevolg heeft dat tal van afgeleverde vergunningen onwettig zouden blijken te zijn. Omwonenden die hinder ondervinden van windturbines zouden kunnen trachten om het arrest van het Hof aan te grijpen om de stillegging van bestaande windturbines te vorderen bij de burgerlijke rechter.

Ook voor lopende en toekomstige aanvragen rijst de vraag of nog vergunningen verleend kunnen worden, nu blijkt dat het toetsingskader onwettig is. Een onwettig toetsingskader vormt immers een wankele basis voor nieuwe vergunningen. Indien uit het nog op te maken milieueffectrapport zou blijken dat de huidige normen voor windturbines te laks zijn en de volksgezondheid schaden, is het goed mogelijk dat vergunningen die na het arrest van 25 juni 2020 worden afgeleverd aanleiding zouden worden voor talrijke aansprakelijkheidsvorderingen.

Mogelijks zullen vergunningverlenende overheden in afwachting van een plan-MER de algemene normen van VLAREM II die gelden voor alle andere industriële installaties hanteren om toch nog vergunningen voor windturbines te verlenen.

– Wat zijn de gevolgen voor lopende en nieuwe projecten windturbines? Lees het in dit artikel

In een conclusie van 3 maart 2020 adviseert de advocaat-generaal bij het Europees  Hof van Justitie dat de Vlarem II-normen in zake slagschaduw, geluid en veiligheid van windturbineparken te kwalificeren zijn als ‘plannen en programma’s’ in de zin van de Europese richtlijn 2001/42/EG Dit zou impliceren dat de Vlarem II-normen voor windturbineparken niet konden worden vastgesteld zonder voorafgaande milieubeoordeling. Sinds  midden  2016 voeren diverse burgerplatforms in Vlaanderen dit aan bij de raad van  state  en de RVVB. Conclusie van advocaat-generaal M. Campos Sánchez-Bordona van 3 maart 2020
De uitspraak van het Hof van Justitie wordt midden  2020 verwacht. Daarom werd deze mail verstuurd naar onze beleidsvoerders.

Staan we niet voor een dagelijks groter wordende uitdaging wat betreft het gaan kunnen voldoen aan de door Europa opgelegde klimaatdoelen voor 2030 en 2050?

Die taak zal door de lidstaten zelfstandig ingevuld gaan worden. Er dient dus een onderbouwde keuze gemaakt te kunnen worden tussen de verschillende methoden/alternatieven.

Europa legt daarom op dat de lidstaten het door de Unie aangereikte instrumentarium moeten gebruiken, namelijk milieuonderzoek en milieurapportage op planniveau, de plan-MER dus.  Daarin is het alternatievenonderzoek een belangrijk instrument naast de inventarisatie van alle effecten op mens en milieu. Ook dienen burgers tijdig objectief geïnformeerd worden over de verschillende oplossingen, betrokken worden en hun medebeslissingsrecht kunnen uitoefenen op het moment dat alle opties nog op tafel liggen (Verdragen van Aarhus en Espoo, VN).

Dat blijkt helaas in de praktijk consequent niet het geval ten aanzien van de energievoorziening. Heeft men zelfs de Europese plan-MER richtlijn uit 2001 nooit omgezet naar de eigen wetgeving, volgens De Standaard op 6 maart? Het windturbine kader (Vlarem II en de omzendbrieven) is gebaseerd op sterk verouderde aannames, wat politiek niet op tijd is gesignaleerd en het staat ter discussie.

De Advocaat Generaal van het Europese Hof van Justitie concludeerde in zijn advies op 3 maart 2020 dan ook dat ons windturbinekader onwettig is.

Dit kan verregaande consequenties hebben voor de uitbouw van onshore windenergie in Vlaanderen. Zal dit ook gevolgen krijgen voor bestaande windturbines? We wachten nog op het definitieve arrest van het Hof.
Vlaanderen geeft vreemd genoeg aan nog vijf jaar gewoon door te willen met het vergunnen van windparken onder een vernietigde wetgeving die bovendien volstrekt ongeschikt blijkt voor de huidige generatie grote windturbines. Maar het gaat niet alleen om de wetgeving, de ruimtelijk omvorming van grote delen van Vlaanderen naar energielandschappen vol windturbines wordt momenteel eveneens structureel zónder voorafgaande plan-MER uitgevoerd.

Is het wenselijk dat Vlaanderen, zoals Wallonië, bij gebrek aan geschikte dus ook de minder geschikte locaties nog gaat invullen met windturbines gebruikmakend van een (vernietigde) wetgeving waarvan de normen nooit onderworpen zijn geweest aan een passende milieubeoordeling zoals Europa dat opdraagt?

Dit conflicteert in hoge mate met de Europese richtlijnen die de lidstaten opleggen een ‘hoog niveau van milieubescherming’ te garanderen.  

Wanneer Vlaanderen er inderdaad in slaagt het van de rechter gedaan te krijgen om nog vijf jaar zo door te mogen, is een deugdelijke nieuwe milieuwetgeving dan nog nodig?  Zullen zeer grote groepen Vlamingen voor onbepaalde duur blootgesteld gaan worden aan nooit onderzochte gezondheidsrisico’s waar o.a. de Hoge Gezondheidsraad  al in 2013 en de WHO in 2018 voor waarschuwde?
Dit is een absurde en te vermijden situatie.

De vergunningsbevoegdheid wil de regering bij gemeenten gaan neerleggen, het is dus zaak dat ook die de bijbehorende problemen tijdig signaleren.

Serieuze twijfels bestaan over de vraag óf windturbines, verbonden met het net, wel een maatschappelijk belang kunnen dienen. De gebruikelijke projectmatige milieurapportage toetst aan wetgeving die niet voldoet en daarnaast mogelijk onwettig is. Commerciële, formele, screeningsnota’s en project-MER’s missen bovendien de vereiste onpartijdigheid.  Het Hof heeft België daarover herhaald op de vingers getikt (Handboek Milieueffectrapportage-recht 2016, Die Keure).

De plan-MER, georganiseerd door de overheden, wordt door de EU opgelegd om voorafgaand lokaal de juiste vragen te stellen en zo de gehele milieu-impact op mens en dier te onderzoeken, dus vooraleer er vergund wordt. We willen daarom graag uw aandacht vragen voor de nota in bijlage: ‘Het plaatsen van windturbines in Vlaanderen‘.

Leefbare Energie Vlaanderen heeft zich tot taak gesteld om een persistent kennishiaat in te vullen in overleg met andere Europese overkoepelende burgerplatforms en onafhankelijke specialisten in deze materie.

Hoogachtend,

Leefbare Energie Vlaanderen<, denktank en burgerplatform, steeds in samenspraak met ASBL Vent de Raison/WindmetRedelijkheid, de NLVOW, DEI, Vernunftkraft en andere internationale burgerplatforms

Bijlage 1  Het plaatsen van windturbines in Vlaanderen